Św. Jan Nepomucen (3) – miejsca kultu – Praga (1)
Poszukiwanie śladów św. Jana Nepomucena zaczniemy od Pragi, bowiem – co oczywiste – z tym miastem postać ta jest najbardziej związana, tu pracował, tu został pozbawiony życia i tu wreszcie został pochowany.
Odbywając standardową wycieczkę po Pradze, od Pohořelca po Vaclavák przez Pražský Hrad, znajdziemy naprawdę sporo miejsc związanych z czeskim „pięciogwiazdkowym” świętym.
Zaczynamy od Pohořelca, tu wita nas rzeźba na placyku, dzieło J.A. Quittainera, pochodząca z roku 1752 a przeniesiona tutaj z Hradčanskiego náměsti. Wizerunek jest absolutnie standardowy – ksiądz z krzyżem w ręku.
Udając się dalej w kierunku Lorety i obok niej schodząc w niezmiernie urokliwy zaułek nazwany Nový Svět, czyli po prostu Nowy Świat znajdziemy na murku kolejne ale jakże inne przedstawienie św. Jana – tym razem prostą rzeźbę autorstwa jakiegoś bliżej nieokreślonego, domorosłego prowincjonalnego artysty:
Podążając dalej dotrzemy do kościoła dedykowanego św. Janowi, mianowicie kościoła pw. Św. Jana Nepomucena. Jest to najstarsze dzieło wybitnego barokowego architekta Kiliana Ignacego Dientzenhofera, powstałe w latach 1720-29. Na wieży kościelnej oczywiście wita nas postać św. Jana Nepomucena. Gdyby przypadkiem udało nam się wejść do środka, wówczas już mielibyśmy przesyt, bowiem św. Jan Nepomucen jest wszędzie, w postaci scen z życia oraz cudów czynionych za jego sprawą przedstawionych na ściennych malowidłach. Mam nadzieję, że wreszcie kiedyś uda mi się tam wejść.
Póki co zostawiamy ten kościół i wchodzimy na Hradčanskie náměsti. A tam, jak przystało na porządne habsburskie (czytaj: katolickie) miasto, na rynku stoi figura maryjna. Niezorientowanym wyjaśniam, że Hradčany swego czasu były jednym z pięciu niezależnych miast praskich. Rzeźby pochodzą z warsztatu Ferdynanda Maksymiliana Brokoffa a wśród nich, na środeczku, między Karolem Boromeuszem a Ludmiłą znajdujemy, no kogo? Ależ jak na to wpadliście? Rzeczywiście świętego Jana Nepomucena.
Podobnież w jednym z budynków, które szczątkowo widać w tle za figurą maryjną, św. Jan Nepomucen – jako praski kanonik – mieszkał.
Dalsze kroki kierujemy na Hrad a tam prosto do katedry świętego Wita. Tutaj, poza obrazem przytoczonym w pierwszym wpisie, spotykamy grób świętego. Wielki, srebrny nagrobek w postaci wywyższonego sarkofagu, dźwiganego przez anioły, a nad nim postać klękającego świętego. Nagrobek zaprojektował Jan Fischer z Erlach – znany wiedeński architekt a wykonał wiedeński złotnik J. Wuerth. Nagrobek powstał w latach 1733-36 czyli kilka lat po kanonizacji Jana Nepomucena. Przechodząc ambitem katedry (część płatna) nie sposób go nie zauważyć, bowiem akurat tam się tworzy wąskie gardło.
Na wysokości nagrobka, tyle że na zewnątrz katedry, między przyporami mamy kolejną rzeźbę przedstawiającą św. Jana Nepomucena, tym razem anioły wyławiają jego ciało z Wełtawy. Autorem rzeźby jest Ignacy F. Platzer a wykonana została w 1763 r.
Ciekawostką, znajdującą się w starym królewskim pałacu, pod salą Władysławowską – dostępną z wystawy Přiběh pražského hradu czyli Dzieje zamku praskiego, osiągalnej wyłącznie w ramach biletu na dużą pętlę, jest cela w której więziony miał być św. Jan Nepomucen. Oczywiście jest to ściema z epoki a „cela” zajmuje kawałek klatki schodowej. Niestety nie dysponuję zdjęciem, bowiem na tej wystawie obowiązuje absolutny zakaz fotografowania w dodatku rygorystycznie przestrzegany.
Po wyjściu ze starego królewskiego pałacu kierujemy się do kościoła św. Jerzego, gdzie znajduje się kaplica św. Jana Nepomucena. Ale o tym następnym razem :)
