Uwagi do projektu rozporządzenia ws przewodników górskich

 W serwisie Rządowego Centrum Legislacji opublikowano projekt nowego rozporządzenia ws. przewodników górskich. Poniżej przesłana przeze mnie opinia dot. projektu [na stronach RCL umieszczono przesłaną opinię]:

W związku z opublikowanym projektem rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki w sprawie nabywania uprawnień przewodników górskich, wnoszę następujące uwagi:

  1. Projekt w obecnej postaci jest nie do przyjęcia ze względu na proste zmodyfikowanie dotychczasowego rozporządzenia, bez uwzględnienia zmiany specyfiki przewodnictwa górskiego, wynikającej z deregulacji przewodnictwa, tym samym projekt w przedstawionym kształcie należy zdecydowanie odrzucić.
  2. W związku z deregulacją przewodnictwa terenowego i miejskiego, kompletnie nieuzasadnione jest pozostawienie obowiązku szkolenia przewodników górskich w zakresie innym niż metodyka przewodnictwa i zasady bezpieczeństwa. Cała otoczka krajoznawcza jest zderegulowana i przewodnik terenowy od 1 stycznia 2014 może oprowadzać po dolinach bez konieczności uzyskiwania dodatkowych kwalifikacji. Tym samym nie znajduje uzasadnienia konieczność wielogodzinnych szkoleń z tematów innych niż:
  • Metodyka i etyka przewodnictwa
  • Zasady letniej i zimowej turystyki górskiej
  • Ogólne zasady bezpieczeństwa w turystyce
  • Bezpieczeństwo w górach
  • Wybrane zagadnienia z socjologii i psychologii
  • Topografia terenów górskich w zakresie niezbędnym dla bezpiecznego oprowadzania turystów po górach.

Nie stoi nic na przeszkodzie aby organizatorzy szkoleń rozszerzali ich zakres, niemniej w związku z deregulacją, szerszy zakres szkolenia a także egzaminu jest nieuzasadniony.

  1. Pożądanym modelem przewodnictwa podlegającego regulacji, jest przewodnictwo górskie i wysokogórskie, tym samym przewodnik górski powinien posiadać kwalifikacje do bezpiecznego oprowadzania turystów po górach takich jak Beskidy, Sudety oraz Tatry Zachodnie i Tatry Wysokie do schronisk górskich a przewodnik wysokogórski (górski-tatrzański) ponadto do prowadzenia wycieczek w Tatrach Wysokich.
  2. Podział na klasy przewodnickie poza przewodnictwem górskim-tatrzańskim nie znajduje uzasadnienia. Proponowane kompetencje przewodników beskidzkich i sudeckich III, II i I klasy nie różnią się niczym od siebie.
  3. Wymienianie wśród „uprawnień” przewodników górskich „prowadzenia wycieczek autokarowych” jest nieuzasadnione, bowiem ta specyfika jest w gestii przewodników terenowych
  4. Nieuzasadniony jest zapis par. 8.5 projektu o obowiązku okazywania dokumentów przewodnickich funkcjonariuszom Policji i Straży Miejskiej wobec braku określenia takich kompetencji w ustawach o Policji i Straży Miejskiej, tym samym zapis w akcie niższego rzędu nie jest wiążący.
  5. Jaki jest cel powoływania do komisji egzaminacyjnych przedstawiciela konserwatora zabytków, skoro zabytki znajdują się niemal wyłącznie na terenach objętych zderegulowanym przewodnictwem terenowym?
  6. W związku z dotychczasową praktyką Marszałków, zgodnie twierdzących iż nie sprawują merytorycznego nadzoru nad przebiegiem egzaminów, należy jednoznacznie określić kto odpowiada za merytoryczną jak i formalno-prawną stronę egzaminu.

Reasumując obecny projekt należy w całości odrzucić i przystąpić do prac nad zmienioną formułą przewodnictwa górskiego.

Z poważaniem,

Tomasz Dygała
Przewodnik górski beskidzki kl. II, górski sudecki kl. III
Instruktor Przewodnictwa PTTK
Organizator szkoleń przewodnickich, organizator turystyki numer zaświadczenia 1154